Founder en CEO van She Matters op een missie
~ Christina Moreno, 36 jaar ~
Over She Matters
She Matters is een stichting in Nederland, die vluchtelingen en vrouwelijke migranten helpt hun kennis en vaardigheden te ontwikkelen. Daarnaast faciliteren zij bij het opbouwen van een netwerk. Via projecten van She Matters worden de vrouwen gestimuleerd om aan hun sociale en economische kapitaal te werken. Hierdoor zouden zij meer zelfvertrouwen moeten krijgen en leiders moeten worden in hun eigen huishouden, in bedrijven en gemeenschappen.

Een verhaal van Christina Moreno
Juni 2017 had ik de eer om te mogen spreken tijdens de 'Hague Talks', een ontmoetingsplek voor creatieve geesten, vredestichters en vernieuwers op het gebied van 'peace and justice'. Het is een podium voor nieuwe ideeën, een discussieforum, en een startpunt op het overgaan tot concrete acties. Het onderwerp waarover ik zou praten was: “Hoe bereik je inclusie en rechtvaardigheid”?
Wat betekent inclusie en rechtvaardig nu eigenlijk voor mij? Hoe heb ik dat ervaren in het land waar ik oorspronkelijk vandaan komt, de Verenigde Staten? En welk link is er te leggen tussen het thema en mijn persoonlijke verhaal? Ik koos ervoor om te spreken over Donald Trump’s inreisverbod. Het decreet verbiedt het inreizen van burgers uit de 6 grootste moslimlanden naar de Verenigde Staten. Voor burgers uit deze landen geldt een inreisverbod van 90 dagen en voor vluchtelingen 120 dagen. Ik koos dit onderwerp, omdat het inreisverbod toegang weigert aan diegene die juist in een nood zitten. En juist zij hebben toegang nodig tot sociale programma’s en voorzieningen zodat zij hun leven kunnen verbeteren. Programma’s waarvan ikzelf ook gebruik heb gemaakt om uit de armoede te komen en het Amerikaanse ideaal, de American Dream, na te streven. De American Dream is het Amerikaanse ideaal van vrijheid en gelijkheid van alle mensen. Het is het ideaal waarin eenieder die bereid is om hard te werken, altijd de top kan bereiken.

Mijn verhaal
Op 16-jarige leeftijd stopte ik met school. Voor mijn 18de verjaardag kreeg ik een kind en ik werd afhankelijk van de sociale uitkering. Volgens statistieken binnen de Amerikaanse populatie, is de kans twee keer zo groot dat schoolverlaters in armoede leven dan diegene die hun middelbare school hebben afgerond. Helaas viel ik onder de categorie schoolverlaters en leefde ik in armoede. Ik had geen specifieke kwalificaties en zonder een middelbareschooldiploma was het zelfs moeilijk om aan parttimebaan te komen waarbij het minimumloon wordt uitbetaald. Ik voelde me hierdoor in het nauw gedreven.
Verslagen
Het omslagpunt kwam na een maandelijkse gesprek met mijn sociale hulpverlener. Ze vroeg aan mij wat ik wilde worden. Terwijl ik mijn jonge zoon op mijn schoot had, zei ik: “Ik heb altijd advocaat willen worden!” Ze lachte het een beetje weg, en zei vervolgens: “Sorry nee, dat gaat hem helaas niet meer worden. Hier zijn wat aanmeldformulieren van Wal-Mart en Target, die hebben caissières nodig.” Ik verliet het gesprek vol schaamte en verslagenheid. Ik dacht bij mijzelf: ze heeft gelijk. Die tijd is geweest, en mijn leven is nu anders.
Levensveranderende moment
Gedurende de busreis naar huis keek ik naar mijn zoon en dacht: Nee, dit wil ik niet meer. Hij verdient veel beter, hij verdient meer dan dit. En terwijl ik daar zat en naar hem keek, rees er een kracht van vastberadenheid. Ik moest weer denken aan de woorden van mijn hulpverleenster. Nee, ze kent mij niet. Ze weet niet tot waartoe ik in staat ben. Het is niet aan haar om dat voor mij te bepalen. En vanaf dat moment besloot ik mijn leven drastisch te veranderen.
Commitment
Eenmaal thuis aangekomen, gaf ik mijzelf meteen op voor een technische cursus waarmee ik mogelijkheden kreeg klantenservice werk te doen. Ik behaalde het certificaat van de cursus en kon eindelijk een fulltimebaan krijgen bij een callcenter. Terwijl ik fulltime aan de bak ging, meldde ik mezelf aan voor de avondschool. Gedurende dag beantwoordde ik telefoontjes van werk, en tussen de telefoongesprekken door deed ik mijn huiswerk. In de avond ging ik naar school. Het duurde even voordat ik mezelf omhoog had gewerkt tot het niveau van het hoger onderwijs. Maar toen ik dat niveau eenmaal had bereikt, ging ik voor mijn hbo-graad (Associate degree). Na het behalen van de Assiociate degree, stroomde ik door naar de universiteit en volgde ik een Bachelor. Tot slot deed ik nog een Masterprogramma en in 2013 ontving ik eindelijk mijn diploma in Rechtsgeleerdheid. Nu ben ik advocaat Internationaal recht, en heb ik het voorrecht om mensen te helpen die in nood zitten.
Waarom het uitmaakt
Hoewel ik politieke, etnische en religieuze redenen kon aankaarten, wilde ik met mijn verhaal vooral een empathische case tegen Donald Trump’s inreisverbod maken. Door middel van mijn verhaal wilde ik laten zien dat je in Amerika van onderaf, jezelf omhoog kan werken. Als je hard werkt, kan je je leven opnieuw opbouwen en hetgeen worden wat je altijd hebt willen worden. En dat is precies wat ikzelf ook heb gedaan. Vluchtelingen laten alles achter; familie, vrienden en al hun bezittingen. Sommige van hen moeten noodgedwongen vluchten en hebben vele trauma’s doorstaan, denk aan martelingen en seksueel intimidatie. De weg naar veiligheid zit vol met gevaren en velen riskeren hun leven op zoek naar die veiligheid. Vluchtelingen die in een gastland terecht komen, zijn ontzettend dankbaar met de mogelijkheden die zij krijgen om een nieuwe start te maken. Velen zullen dan ook keihard werken om wat te bereiken, zo ook een diploma halen en de Amerikaanse droom (wat het ook mag zijn) nastreven.

De Hague Talks
Kort na mijn verhaal werd ik door diverse vrouwen benaderd over hoe ik hen had geïnspireerd. Ik voelde me erg vereerd dat mijn verhaal zo’n impact had gemaakt. En de volgende gedachte kwam meteen bij mij op: het is fantastisch dat ik vrouwen kan inspireren en hierin wil ik doorgaan. Toen rees de volgende vraag: Hoe kan ik vrouwelijke vluchtelingen in Nederland helpen? Tuurlijk, ik kan Engels geven, Ik kan geld en kleding doneren. Maar hoe kan ik echt een fundamenteel verschil maken voor vrouwelijke vluchtelingen in Nederland?

Van nul naar een levensmissie
De hele zomer deed ik onderzoek naar de vluchtelingen crisis. Ik kwam een
rapport van Amnesty Internal tegen, dat een heel groot probleem aankaart: vrouwelijke vluchtelingen die fysiek worden aangevallen, worden uitgebuit en seksueel worden geïntimideerd gedurende hun reis richting Europa. Na nog meer onderzoek kwam ik erachter dat zeker 50% van deze vrouwelijke migranten kwetsbaarder zijn dan mannen. Het moment dat deze vrouwen bij hun gastland zijn aangekomen, zijn ze al getraumatiseerd. Getraumatiseerd door de oorlog, het vluchten van vervolging en het zoeken naar een veilige thuishaven. Vervolgens komen ze er ook nog eens achter dat ze niet eens aan een baan kunnen komen ondanks hun kwalificaties. En hier zag ik dus genoeg aanknopingspunten om vrouwelijke vluchtelingen te helpen door middel van mijn eigen ervaringen. Ik ging door met mijn onderzoek en ik annuleerde zelfs mijn vakantie naar Griekenland om aan dit project te werken. Dit werd veel te belangrijk voor mij.
She Matters
Na mijn onderzoek werd het tijd om een concreet plan op te stellen: She Matters was ontstaan. Ik nam contact op met voormalige collega’s met wie ik ooit had samengewerkt bij Hiil Innovating Justice. Ik koos specifiek deze collega’s, omdat het opzetten van een Startup moeilijk is. Dus je moet jezelf omsingelen met mensen die je op je best hebben gezien, maar ook je slechtste momenten hebben meegemaakt. En dat geldt natuurlijk ook andersom. En verder moest ik mensen om mij heen scharen die dezelfde visie en passie delen om vrouwelijke vluchtelingen te helpen. Op 11 augustus lanceerden wij officieel She Matters.
TEDxAmsterdamWomen
De dagen erna, ergens rond 14 augustus, ontving ik een e-mail van TEDxAmsterdamWomen. Wij hadden ons aangemeld voor de
Startup Award programma en kregen een uitnodiging om She Matters te komen pitchen. Op 1 september gaf ik een 1-minuut durende pitch in het Circl Paviljoen van ABN AMRO aan een groep juryleden bestaande uit: specialisten, investeerders, consultants en bedrijfsprofessionals. We kwamen door de eerste ronde en bereikte de halve finale van de Startup Award. Ondanks we niet de finale hebben bereikt, was het een prachtige ervaring waar ik altijd dankbaar voor zal zijn!
De brug bouwen met vrouwelijke vluchtelingen
Alle verhalen van vrouwelijke vluchtelingen over het worstelen, moed en volharding geven mij een nog groter drive om She Matters een succes te maken, wat dat ook mag betekenen. Als dat aan het eind van de dag betekent dat ik één vrouw heb mogen helpen aan een baan, of haar speciaal laat voelen en haar kracht geef, dan is dat mijn doel. Dit houdt me geaard en gefocust. Maar ik zie zeker wel de potentie voor She Matters om de grenzen over te steken en dat geldt met name binnen Europa. She Matters zou een integraal onderdeel moeten worden van een genderspecifiek programma dat zich richt op het integratieproces. Dat is wat we nu echt missen. Alle vluchtelingen worden hetzelfde behandeld, maar mannen en vrouwen zijn compleet verschillend van elkaar. We hebben verschillende behoeftes, verlangens en kwetsbaarheden. Ik wil vrouwelijke vluchtelingen de kracht geven beter te integreren in de samenleving.
Persoonlijke drive
Ik heb heel veel in mijn leven meegemaakt. Ondanks mijn persoonlijke worstelingen heb ik genoeg geluk gehad om mensen in nood te helpen. En dat voelt heel erg krachtig. Ik denk dat veel mensen opzoek zijn naar ‘iets’ dat hen in het leven drijft. Iets waarvoor men iedere dag uit bed wilt komen. Voor de ene is dat hun baan, de hobby’s of misschien wel rijkdom. Maar ik heb iets gevonden dat veel meer dan dat is. Ik heb een manier gevonden om anderen te helpen. Naast mijn eigen kinderen, is dat hetgeen wat mij in het leven drijft en waarvoor ik uit bed kom. Ik ben zo gepassioneerd over She Matters, dat nadat ik klaar ben met mijn fulltimebaan, ik nog tot midden in de nacht aan She Matters werk. Ik investeer mijn tijd en geld in het project, omdat ik met heel mijn hart erin geloof. Ik voel me erg gelukkig en gezegend.
"Iedereen is op zoek naar die passie, en ik heb het gevonden."
